Charles Aznavour, de zoon van vluchtelingen, klein, arm en met een bescheiden stem, leek geen vooruitzicht te hebben op succes. Toch werd hij, dankzij hard werken, doorzettingsvermogen en een ongekende gedrevenheid, een monument van het Franse lied en een icoon van de Franse cultuur.
Toen Charles Aznavour in 2018 overleed, noemde men de zanger op televisie “een symbool voor de Franse cultuur”, een “ambassadeur voor Frankrijk in het buitenland”.
Dat lag in de jaren veertig van de vorige eeuw, toen Aznavour furore maakte als chansonnier en tekstschrijver, wezenlijk anders. Toen werd hij, zoon van Armeniërs die na de genocide naar Parijs waren gevlucht, onder meer omschreven als “zigeuner” en “Quasimodo”.
In Monsieur Aznavour is te zien dat het Franse icoon van ver moest komen. Hij wordt vol overtuiging neergezet door Tahar Rahim, van wie de eigen ouders ooit van het Algerijnse Oran naar Frankrijk verhuisden. Rahim begrijpt net als Aznavour hoe het is om onderdeel uit te maken van een minderheid en dat sijpelt door in zijn spel. Zijn Aznavour is welbespraakt en brutaal, trots en bedachtzaam, stoutmoedig en zelfzuchtig.
In het eerste deel van de film, voordat Aznavour zijn toekomstige leermeester Edith Piaf (Marie-Julie Baup) leert kennen, is Rahim bijna onherkenbaar dankzij een neusprothese en gerommel aan zijn kapsel. Maar als er eind jaren veertig een bestendige werkrelatie ontstaat tussen Aznavour en Piaf, suggereert zij: je zingt over de liefde, zou je je neus niet laten doen?
Datum: zondag 7 september 2025
Aanvang film om 15.00 uur
Prijs film (inclusief pauzedrankje en hapje) 12,50 euro (exclusief servicekosten)
